Síðustu daga er ég búin að:

• Vera tvo daga heima hjá mér veik

• Halda að ég sé búin að ná mér af lasleika

• Komast að því að ég er bara enn drullukvefuð

• Sjá Bóas söngvara Reykjavík! eiga Barinn og alla þá sem voru að horfa. Magnaður

• Fara í fjölskylduútilegu með Geira og foreldrum hans

• Sitja úti á palli á hlýrabol og lesa Rauðu seríuna

• Skjálfa úr kulda á pallinum þrátt fyrir glampandi sól en þrjóskast við

• Láta mömmu hans Geira bera í mig hvert glasið af fætur öðru af koníaksblöndu (fyrir hálsinn)

• Rölta eftir sandstöndinni og hugsa um lífið og kisur

• Fylla út fleiri blaðsíður af persónulegum upplýsingum svo ég geti fengið öryggisheimild

• Horfa á "Velkomin til starfa" myndband sem ég hélt að hefði verið framleitt á 8. áratugnum en kom víst út 2002

• Hlaupa í strætó fyrsta daginn í vinnunni og sitja öll sveitt og klístuð í vagninum án þess að hafa hugmynd um hvar ég ætti að fara út úr honum

• Brosa út í annað þegar ég gekk inn í Sendiráðið í fyrsta sinn sem starfsmaður með "Baby, I´m an Anarchist" í eyrunum og glotta að því nú sé ég virkilega Spineless Liberal

• Dæsa af ánægju þegar ég gekk um miðbæinn í embættiserindum í glaðasólskini á peysunni og brosa út í tilverunna. Ég hlakka til að halda áfram í vinnunni, finnst hún skemmtileg, áhugaverð og fjölbreytt. Þokkalega sátt bara með lífið núna!