Veröld Fjördísar

fimmtudagur, febrúar 12, 2004

Bara morð og læti! Og það í smábæ fyrir austan.
Svo er verið að hafa áhyggjur af manni í Atlanta... öss!

Góður sigur hjá mínum mönnum á öllum vígstöðvum í gær. Liverpool vann City and Fram komst í bikarúrslitin i handboltanum, ekkert nema gott um það að segja.

Ég er búin að vera að hugsa mikið um íslenska skólakerfið núna undanfarið og sé á því marga galla. Fór svona að spá meira í þetta eftir að Herdís var að lýsa raunum sínum eftir Prófið mikla í gær. Hún er náttúrulega í dýralæknanámi og miklar kröfur gerðar um utanbókarlærdóm, en að hafa það að fyrirkomulag á að í "þessum skóla er stefnan þessi: "lestu þessa þrjá doðranta ítarlega og lærðu allt utanbókar svo spyrjum við úr einhverjum 5 atriðum" eins og Herdís segir, finnst mér út í hött. Það er ekki verið að gera neinum greiða með því, hvorki nemendum né tja, tilvonandi veikum dýrum. Ég kynntist því úti að mjög oft var gefinn nákvæmur Study Guide með öllu því sem lagt var áherslu á á prófinu. Þá gerði maður það, og lærði það efni mjög vel. Hver er hugsunin á bak við það að nemendur læri betur á því að þurfa sjálf að velja og hafna því efni sem það les fyrir próf? Leggur kannski ofuráherslu á eitthvað sem litlu máli skiptir, en sleppir svo öðru (sem alltaf virðist rata á próf). Nemendur læra hvorki minna né verr fyrir próf sem þeir þekkja! Þetta er ekkert flókin hugsun, en samt virðist allt of mörgun finnast hún einkennileg, annars væri þetta form notað oftar. Og hjá mér úti voru langoftast 4 próf á önn sem öll giltu jafnmikið (svo verkefni þar ofan á), ekkert stórt lokapróf í endann sem er auðvitað furðuleg uppfinning. Já, margt sem hægt er að velta sér upp úr þarna...

Back to work peeps!